1941 жыл ақпандатқан                                                                              Сыртта аяз                                                                       Аулымызды ақ қар жапқан                 Үңірейген үрей тұр соғыс дейтін,

                               Алапат аспан, жерді         

                                       аттандатқан.

         («1941 жыл.Ақпан» М.Мақатаев)

Абайлады сонда Мәншүк жан-жағын,                                             Көрді өзінің жапа-жалғыз қалғанын.

                               Көзге жанар, көкірекке кек толып,

                               Қинады қимай серік-саңлағын.

                               Қара көзі жарқ етті тек танадай,

                               Төңкерілді ашылып бір қарамай.

                Пулеметте ойнап тұрған он саусақ.

                               Қалды қатып бір серпуге жарамай.

                                                  (М.Хәкімжанова «Мәншүк» поэмасынан)