Фәнис Яруллин  1938 елның 9 февралендә Татарстанның Баулы районы Кызыл Яр авылында  гади крестьян гаиләсендә туган. Гаиләдә 6 бала булган, ә әтиләре 1942 елда сугышта үлгән. Ул вакытта Фәнискә 4 кенә яшь була.Белемне ул авылында ала, анда 7ел укый, ә сигезенче классны Баулыда тәмамлый. 14 яшендә ул инде эшли башлый. 1957 елда армиягә китә. Анда һава - укчы радистлар мәктәбендә укый, спорт белән шөгыльләнә, хәрби хезмәттә гел беренче була. Тренировкаларның берсендә турниктан егылып имгәнә, арка сөяген сындыра Һәм бик авыр травма ала. Күп операцияләр кичерә. Озак еллар урын өстендә ятса да, үзенең бөтен көчен, тырышлыгын кешеләргә файда китерүгә багышлый. 1960 елда Баулы район газетасында аның беренче шигырьләре басыла башлый. Татар язучысы Марс Шабаев аңа бу эштә зур ярдәм күрсәтә. Фәнис Яруллинның шигырьләре рес-публика газеталарында һәм журналларында басыла башлый. 1963 елда экстерн  тәр-тибендә урта мәктәпне тәмамлый. 1964 елда аның “Мин тормышны яратам” дигән  беренче шигырьләр җыентыгы чыга. 1970елда,читтән торып укып, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлеген тәмамлый .Фәнис Яруллин - талантлы язучы, төрле жанрларда иҗат итә. Ул  күп шигырьләр, әкиятләр, хикәяләр, повестьлар, романнар пьесалар, эссе, поэмалар, балладалар авторы.  “Җилкәннәр җилдә сынала”- аның автобиографик повесте. Бу әсәрдә авторның прототибы Фәнияр, хатыны Нурсөянең прототибы Илсөя, Марс Шабаев – Илдус Гаделшин. Алар язучының авыр язмышын, хезмәтен аңларга ярдәм итәләр.Фәнис Яруллин бүген дә иҗат эшен дәвам итә. Аның әсәрләре рус телендә дә басыла. Аның мактаулы исемнәре дә күп: 1978елда Муса Җәлил исемендәге бүләккә лаек була. 1995 елда “Җан авазы” китабы өчен  аңа Татарстан Респуликасының Г. Тукай исемендәге Дәүләт премиясе бирелә.Фәнис Яруллинның тормыш кредосы мондый: ”Кешенең иң кадерле нәрсәсе-тормыш. Тормыш аңа бары бер тапкыр гына бирелә. Һәм аны шундый итеп үткәрергә кирәк: үлгән ваккытта, бөтен гомерем, бөтен көчем дөньядагы иң матур нәрсәгә-көрәшкә бирелде, дип әйтерлек булсын.”(Николай Островский сүзләре). 

Фәнис Яруллин  1938 елның 9 февралендә Татарстанның Баулы районы Кызыл Яр авылында  гади крестьян гаиләсендә туган. Гаиләдә 6 бала булган, ә әтиләре 1942 елда сугышта үлгән. Ул вакытта Фәнискә 4 кенә яшь була.Белемне ул авылында ала, анда 7ел укый, ә сигезенче классны Баулыда тәмамлый. 14 яшендә ул инде эшли башлый. 1957 елда армиягә китә. Анда һава - укчы радистлар мәктәбендә укый, спорт белән шөгыльләнә, хәрби хезмәттә гел беренче була. Тренировкаларның берсендә турниктан егылып имгәнә, арка сөяген сындыра Һәм бик авыр травма ала. Күп операцияләр кичерә. Озак еллар урын өстендә ятса да, үзенең бөтен көчен, тырышлыгын кешеләргә файда китерүгә багышлый. 1960 елда Баулы район газетасында аның беренче шигырьләре басыла башлый. Татар язучысы Марс Шабаев аңа бу эштә зур ярдәм күрсәтә. Фәнис Яруллинның шигырьләре рес-публика газеталарында һәм журналларында басыла башлый. 1963 елда экстерн  тәр-тибендә урта мәктәпне тәмамлый. 1964 елда аның “Мин тормышны яратам” дигән  беренче шигырьләр җыентыгы чыга. 1970елда,читтән торып укып, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлеген тәмамлый .Фәнис Яруллин - талантлы язучы, төрле жанрларда иҗат итә. Ул  күп шигырьләр, әкиятләр, хикәяләр, повестьлар, романнар пьесалар, эссе, поэмалар, балладалар авторы.  “Җилкәннәр җилдә сынала”- аның автобиографик повесте. Бу әсәрдә авторның прототибы Фәнияр, хатыны Нурсөянең прототибы Илсөя, Марс Шабаев – Илдус Гаделшин. Алар язучының авыр язмышын, хезмәтен аңларга ярдәм итәләр.Фәнис Яруллин бүген дә иҗат эшен дәвам итә. Аның әсәрләре рус телендә дә басыла. Аның мактаулы исемнәре дә күп: 1978елда Муса Җәлил исемендәге бүләккә лаек була. 1995 елда “Җан авазы” китабы өчен  аңа Татарстан Респуликасының Г. Тукай исемендәге Дәүләт премиясе бирелә.Фәнис Яруллинның тормыш кредосы мондый: ”Кешенең иң кадерле нәрсәсе-то

Фәнис Яруллин  1938 елның 9 февралендә Татарстанның Баулы районы Кызыл Яр авылында  гади крестьян гаиләсендә туган. Гаиләдә 6 бала булган, ә әтиләре 1942 елда сугышта үлгән. Ул вакытта Фәнискә 4 кенә яшь була.Белемне ул авылында ала, анда 7ел укый, ә сигезенче классны Баулыда тәмамлый. 14 яшендә ул инде эшли башлый. 1957 елда армиягә китә. Анда һава - укчы радистлар мәктәбендә укый, спорт белән шөгыльләнә, хәрби хезмәттә гел беренче була. Тренировкаларның берсендә турниктан егылып имгәнә, арка сөяген сындыра Һәм бик авыр травма ала. Күп операцияләр кичерә. Озак еллар урын өстендә ятса да, үзенең бөтен көчен, тырышлыгын кешеләргә файда китерүгә багышлый. 1960 елда Баулы район газетасында аның беренче шигырьләре басыла башлый. Татар язучысы Марс Шабаев аңа бу эштә зур ярдәм күрсәтә. Фәнис Яруллинның шигырьләре рес-публика газеталарында һәм журналларында басыла башлый. 1963 елда экстерн  тәр-тибендә урта мәктәпне тәмамлый. 1964 елда аның “Мин тормышны яратам” дигән  беренче шигырьләр җыентыгы чыга. 1970елда,читтән торып укып, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлеген тәмамлый .Фәнис Яруллин - талантлы язучы, төрле жанрларда иҗат итә. Ул  күп шигырьләр, әкиятләр, хикәяләр, повестьлар, романнар пьесалар, эссе, поэмалар, балладалар авторы.  “Җилкәннәр җилдә сынала”- аның автобиографик повесте. Бу әсәрдә авторның прототибы Фәнияр, хатыны Нурсөянең прототибы Илсөя, Марс Шабаев – Илдус Гаделшин. Алар язучының авыр язмышын, хезмәтен аңларга ярдәм итәләр.Фәнис Яруллин бүген дә иҗат эшен дәвам итә. Аның әсәрләре рус телендә дә басыла. Аның мактаулы исемнәре дә күп: 1978елда Муса Җәлил исемендәге бүләккә лаек була. 1995 елда “Җан авазы” китабы өчен  аңа Татарстан Респуликасының Г. Тукай исемендәге Дәүләт премиясе бирелә.Фәнис Яруллинның тормыш кредосы мондый: ”Кешенең иң кадерле нәрсәсе-тормыш. Тормыш аңа бары бер тапкыр гына бирелә. Һәм аны шундый итеп үткәрергә кирәк: үлгән ваккытта, бөтен гомерем, бөтен көчем дөньядагы иң матур нәрсәгә-көрәшкә бирелде, дип әйтерлек булсын.”(Николай Островский сүзләре). 

рмыш. Тормыш аңа бары бер тапкыр гына бирелә. Һәм аны шундый итеп үткәрергә кирәк: үлгән ваккытта, бөтен гомерем, бөтен көчем дөньядагы иң матур нәрсәгә-көрәшкә бирелде, дип әйтерлек булсын.”(Николай Островский сүзләре). 

Фәнис Яруллин  1938 елның 9 февралендә Татарстанның Баулы районы Кызыл Яр авылында  гади крестьян гаиләсендә туган. Гаиләдә 6 бала булган, ә әтиләре 1942 елда сугышта үлгән. Ул вакытта Фәнискә 4 кенә яшь була.Белемне ул авылында ала, анда 7ел укый, ә сигезенче классны Баулыда тәмамлый. 14 яшендә ул инде эшли башлый. 1957 елда армиягә китә. Анда һава - укчы радистлар мәктәбендә укый, спорт белән шөгыльләнә, хәрби хезмәттә гел беренче була. Тренировкаларның берсендә турниктан егылып имгәнә, арка сөяген сындыра Һәм бик авыр травма ала. Күп операцияләр кичерә. Озак еллар урын өстендә ятса да, үзенең бөтен көчен, тырышлыгын кешеләргә файда китерүгә багышлый. 1960 елда Баулы район газетасында аның беренче шигырьләре басыла башлый. Татар язучысы Марс Шабаев аңа бу эштә зур ярдәм күрсәтә. Фәнис Яруллинның шигырьләре рес-публика газеталарында һәм журналларында басыла башлый. 1963 елда экстерн  тәр-тибендә урта мәктәпне тәмамлый. 1964 елда аның “Мин тормышны яратам” дигән  беренче шигырьләр җыентыгы чыга. 1970елда,читтән торып укып, Казан дәүләт университетының татар теле һәм әдәбияты бүлеген тәмамлый .Фәнис Яруллин - талантлы язучы, төрле жанрларда иҗат итә. Ул  күп шигырьләр, әкиятләр, хикәяләр, повестьлар, романнар пьесалар, эссе, поэмалар, балладалар авторы.  “Җилкәннәр җилдә сынала”- аның автобиографик повесте. Бу әсәрдә авторның прототибы Фәнияр, хатыны Нурсөянең прототибы Илсөя, Марс Шабаев – Илдус Гаделшин. Алар язучының авыр язмышын, хезмәтен аңларга ярдәм итәләр.Фәнис Яруллин бүген дә иҗат эшен дәвам итә. Аның әсәрләре рус телендә дә басыла. Аның мактаулы исемнәре дә күп: 1978елда Муса Җәлил исемендәге бүләккә лаек була. 1995 елда “Җан авазы” китабы өчен  аңа Татарстан Респуликасының Г. Тукай исемендәге Дәүләт премиясе бирелә.Фәнис Яруллинның тормыш кредосы мондый: ”Кешенең иң кадерле нәрсәсе-тормыш. Тормыш аңа бары бер тапкыр гына бирелә. Һәм аны шундый итеп үткәрергә кирәк: үлгән ваккытта, бөтен гомерем, бөтен көчем дөньядагы иң матур нәрсәгә-көрәшкә бирелде, дип әйтерлек булсын.”(Николай Островский сүзләре).