• «Асан қайғының Жерұйықты іздеуі» •Асан Қайғы Желмаяға мініп, жиһан кезіп, “Жерұйық” дейтін қой үстінде бозторғай жұмыртқалайтын қоныс іздейді. . Жолында кездескен тау, өзен, шұрайлы жерлерге, хаыққа пайдалы жағын есептеп, тиісті бағасын беріп отырады. •Алматыны көргенде: •“Үш Алматы деген жер бар екен.Сарымсағы сабаудай, бүлдіргені бүйректей, алмасы бар жүректей. Сол жерді қимадым.” •Шымкент, Сайрамды көргенде: •“Екі басы бір базар, малда береке болмайтұғын, екі басы бір мазар, баста береке болмайтұғын, базары жақын – байымас, мазары жақын - көбеймес” •Шідертіні көргенде •“Мына шіркіннің топырағы асыл екен. Алты ай арықтатып мінген ат бір айда майға бітетін жер екен, бос жылқы шідерлеп қойғанда тоқтайтын жылқының жері екен” •Үшқараны көргенде: •“Он екі тұтам-тұтам қазылық үй түндік, маңырап жатқан қой түндік, қойдың құлағы тұтам шығып тұрған жер екен”- деп артына үш қараған екен. •Баянды көргенде •“Баянға жаймай, қой семірмес...” •Ертісті көргенде:«Мына шіркіннің баласы тойдым деп қарап отырмас, қарным ашты деп жылап отрымас. Сиырдың мүйізі, доңыздың құлағы шығып тұрған жер екен», - депті. •Қызылорданы көргенде: «Ей,Ақмешіт жерің шаң екен,суың жар екен.Елің жұтамас,малыңның көзіне сақ бол.Сырдың бойын қыстасам,қоныс болуға дұрыс екен»,-деген екен. •