Педагогиканың актуаль мәсьәләләренең берсе- балалар иҗаты һәм аларның гомумүсеше , җитлегүе өчен иҗади эшчәнлектнең әһәмияте.   Иҗат –бала үсешендә гадәти хәл, дип саный Л.С.Выготский. ул- баладагы мөмкинлекләрнең иң табигый чагылышы. Иҗат итү вакытында логик фикерләү сәләте генә түгел, ә бәлки хис,тойгы, сземли белү дә зур әһәмияткә ия. Иҗат мөмкинлекләре акыл эшчәнлегенә, шклай ук хыял- фантазияләргә дә бәйле. Баланың шәхес буларак үсеше өчен аның иҗтимагый әһәмияткә ия булган чор- яңа идеяләр, уй-фикерләр тудыра белүе мөһим. Нәкъ менә шундый эшчәнлек бала иҗаты дип атала.   Шуңа мәктәпкәчә тәрбиядә кул хезмәте бирүнеңбурычы булып баланың һәрьяклы үсеше торырга тиеш.  Балаларның ихтияр көчен, күзәтүчәнлеген, интелликтуаль һәм иҗади сәләтен үстерү- тәрбиячеләр һәм әти-әниләр алдында торган мөһим бурычлар.