Ойынның даму тарихы

«Ойын» ұғымына түсініктеме берсек — бұл адамның мінез-құлқын өзі басқаруымен анықталатын қоғамдық тәжірибені қалыптастыруға арналған жағдаяттар негізіндегі іс- әрекеттің бір түрі.

       «Ойын» сөзі мағынасының түп–төркіні қуаныш, әзілге сәйкес  келеді. Мысалы,  Ежелгі Рим халықтарында «ойын» сөзінің  мағынасы  қуаныш, мереке сөздерінің мағынасымен  ұштасып жатыр, еврей тілінде  әзіл мен күлкіні білдіреді, ал қазақ тілінде  жас баланың іс – әрекетін,  ересектер арасындағы әзілді, қалжыңды  меңзейді.  Бұл қазақ халқының  мақал – мәтелдерінде анық байқалады. Мысалы, «Асық ойнаған – азар,  доп ойнаған – тозар, кітап оқыған – озар» нақыл сөзінде ойын сөзі балалардың іс–әрекетін білдірсе, «Әзілің жарасса, атаңмен ойна» мақалында ойын сөзі әзіл–қалжыңға сәйкес келеді.

       Ойынның пайда болу тарихын зерттеу мәселесі ұзақ жылдар бойы ғалымдардың басты назарында болды.

       Өте ертедегі тұжырымда ойын адамдардың бос уақытына байланысты пайда болды деген пікір бар. Ежелгі уақытта ойынға діни-саяси жағынан мән берілді. Ежелгі гректер құдай ойынға қатысушыларды қорғайды деп ойлады. Сондықтан  Ф.Шиллер ежелгі ойындар адамның бос уақытындағы қызметі деп тұжырымдады. Ежелгі Қытайда мерекелік