Біздің Елбасымыз, Қазақстан Республикасының Президенті Нұрсұлтан Әбішұлы Назарбаев туралы аз жазылған жоқ. Күнделікті баспасөзді айтпағанда, ол туралы түрлі кітаптардың өзі қомақты шығармалар жиынтығын құрайды емес пе. Осы шығармалардың қайсысы болмасын ұлт көшбасшысының  адам ретіндегі көп қырлы тұлғасын тереңірек түсінуге өз әсерін жасайтыны сөзсіз.

         Кітап оқитын қауымға белгілі, кезінде қазақтың әдебиетін аспандатқан Мұхтар Әуезов жайлы көптеген зерттеулер, рецензиялар, мемуарлар жазылды. Енді айтатын ештеме қалмады деп жүргенде, Зейнолла Қабдоловтың  сезімді баурайтын «Менің Әуезовым» атты ұстазына арнаған мөлдіреген дүниесі қазақ оқырмандарын  дүр сілкінтіп еді. Болмасаң да ұқсап бақ демекші, мен де осы кішкене шығармада «Менің Президентім» жайлы пікір білдіруді жөн санадым.

         Жалпы Президент туралы айтқанда мұның өзін Елбасымыздың шыққан тегі мен өскен ортасынан бөліп алып қарау жөнсіз деп есептеймін. Өйткені, адамды ең алдымен ата-анасы, одан кейін өскен ортасы тәрбиелеп шыңдайтыны даусыз. Осы жағынан алып қарағанда өз әкесі Әбіш пен анасы Әлжан қарапайым еңбек адамдары ретінде, бала Нұрсұлтанды еңбек сүйгіштікке тәрбиелегені барша қазаққа үлгі болатындай.