Уҡыу процесының   сифатын күтәреүсе бер йүнәлеш — практик уҡытыу. Ул уҡыусыларҙағы аҡыл көсө үҫешен, танып белеү активлығын,   һөйләү телмәрен һәм ижади фекерләүҙе үҫтереү кеүек  ҡатмарлы мәсьәләләрҙе хәл итеүҙә әһәмиәтле сараларҙың береһе булып һанала.

Проблемалы уҡытыу, исеменән үк күренеүенсә, уҡыусылар уҡытыу процессындағы үҙҙәре проблемаларҙы хәл итеүҙә төп ролде башҡара.

Проблемалы уҡытыу - был  яңы педагогик күренеш түгел.  Уның элементтарын Сократтың эвристик әңгәмә­ләрендә, Жан Жак Руссоның дәрес  хеҙмәттәрендә, шулай уҡ К.Д. Ушинский хеҙмәттәрендә күрергә мөмкин.