Шетел мультфильмдерінің бала психикасына әсері

Анимация – ұлы өнер. Тіпті оның мүмкіндіктері кинодан да асып түседі. Мәселен, қандай да бір философиялық ойды жеткізгің келсе, жансыз денеге «тіл бітіріп» сол арқылы беруге болады. Сол себепті де анимация әлемінің қыр-сырын меңгергісі келген жасқа бірінші кезекте шығармашылық көзқарас пен еңбекқорлық қажет. Бұл саланың жүгі, әсіресе, сонау алғаш кезде, қазақ анима­циясының бойына қан жүгіре бастаған тұста ауыр болды. Себебі ол заманда суретшілер 1 минуттың орнын толтыруға 1500-ге жуық сурет салуы тиіс еді. Ал 10-15 минуттық мультфильмдер шығару үшін қанша еңбектену керек? Сон­дық­тан да анимацияны күрделі өнер қата­рына жатқызамыз. Өйткені мульт­кейіпкердің әрбір сөзіне, әрбір қада­мына үлкен мән беріледі. Мұнда ұқыптылық пен сабыр­лы­лық қажет. Кейіпкердің көңіл күйін, сөйлеген кездегі еріндерінің қимылын дұрыс жеткізу үшін әрбір ұсақ-түйекке мұқият қарап отыру керек. Ани­мацияда еріншек­терге орын жоқ.

Қазір барлық озық елдерде «motion capture» техно­логиясы қолданылады. Онда мульт кейіпкерді адам өзі қозғалтып, өзі күл­діре алады. Десе де, белгілі мультипли­катор Ф.Хитрук суретшінің саусақта­рының ізі қалмаса, компьютерге са­лын­ғанда натурализм өлі боп шығады дегенді айтқан екен. Талай анимациялық фильмдер тудырған шебердің бұл айт­қаны дұрыс секілді. Себебі бұрындары суретшілер мыңдаған сурет салатын. Сол суреттің барлығында шебер қолы­ның табы қалады. Сондықтан да ол кездегі картиналар көзімізге оттай басылып, ескіргеніне қарамастан көре бергің келіп тұрады.