Бөек Ватан сугышы- кешелек тарихында иң авыр сугышларның берсе. Тылдагы хатын- кызлар, балалар өчен бигрәк тә авыр була ул. Көндә килеп торган кара кагәзь, үзенең хәвефле хәбәре белән, балаларны да олыгайтып җибәрә. Шулай итеп алар  балачакның рәхәтен тоймыйча да калганнар.

Сугыш беткәнгә дә 70 ел узып бара. Әмма аның дәhшәте – көл булган шәhәр- авыллар өстендә, яу кырыннан кайтмый калган ир-егетләр , әти-бабайлар каберлегендә. Аның сары сагышы – әтисезләр йөзендә. Алар сугыш дигән ачы хәсрәтнең фаҗигасен туганнан ук тоеп, үз күзләре белән күреп, ачлык- ялангачлыкның ни икәнен татып үскән. Алар – утлы елларда туган балалар. Шуңа күрә сабыр, нык алар.

70 нчы мәртәбә туган жиребезгә чәчәкле,сандугачлы тыныч яз килэ.Дәһшәтле сугыш еллары никадәр ерагая барсада,халык батырлыгынын бөеклеге,фашизмны жиңүнен дөнья күләмендәге тарихи әһәмияте безнең күнелләргә шулкадәр якыная бара.Еллар уза,сугыш чоры балалары  сафы да  елдан-ел сирәгәя бара.