Дәрестә укучылар Абдулла Алишның тормыш юлы,балачагы,мәктәп тә укыган чоры белән таныштылар. 1941 елның июль аенда, Ватан сугышы башлангач, язучы фронтка китә. Әсирлеккә төшә - немецлар кулына эләгә.

 А. Алиш Муса Җәлил һәм аның көрәштәшләре белән очраша, алар белән берлектә фашистларга каршы яшерен оешма эшендә катнаша.Гитлерчылар моны белеп алып, аларны җәзага тарта. А. Алиш һәм М. Җәлил белән бергә аларның көрәштәшләре дә үлем җәзасына хөкем ителә.

. А. Алишның “Сертотмас үрдәк” әкиятен укучылар яратып укыдылар.Бу  әкият аларга  серне кешегә сөйләргә ярамаганын  аңлата.

Керпенең сүзләре әкиятнең темасын ача.

Керпе: “Очраган берәүгә серләреңне сөйләмә. Серең эчеңдә торса, йортың тыныч булыр, җимерелмәслек нык булыр”.

Дәрес бик уңышлы үтте