Әдәбиятыбыз тарихында аеруча изге һәм кадерле исемнәр бар.  Шуларның берсе, һичшиксез, Галимҗан Ибраһимов.                           

Халкыбызның милли аңы, иҗтимагый үсеше һәм милли азатлык хәрәкәте тарихында тирән эз калдырган фикер иясе, җәмәгать һәм сәясәт эшлеклесе; татар әдәбиятының классигы, милли әдәбиятта реализмга нигез салучыларның берсе, татар мәдәнияты үсешенә зур өлеш керткән талантлы сүз остасы; күренекле тәнкыйтьче һәм әдәбият белгече, шактый еллар татар әдәби-мәдәни хәрәкәтен оештыручы һәм әйдәп  баручыларның берсе, яшь талантларга остаз, татар милли матбугатында онытылмаслык урын алган ялкынлы публицист һәм  журналист; тирән эрудицияле, киң колачлы галим-филолог, тарихчы, ориенталист; ниһаять, мәгариф өлкәсендәге гыйльми хезмәтләре һәм нәтиҗәле гамәли эшчәнлеге белән күпләрне сокландырган педагог. Галимҗан Ибраһимов таланты менә шуларның барысын да колачлый, иҗаты шул тармакларның бөтенесен дә җыйный алган. Ул әлеге өлкәләрнең һәркайсында яңа сүз әйтеп кенә калмый, аларның күбесендә юл яручы, әйдәп баручы, нигез салучы.

Г.Ибраһимов – кыйммәте беркайчан да югалмый торган бай, кадерле әдәби мирас, әдәби осталык үрнәкләре калдырган язучы.