Иялек килеше

Килеш - сүз категорияләренең берсе. Татар телендә исемнәр, алмашлыклар, исем мәгънәсендә торган сыйфат, исем фигыйль һәм сыйфат фигыйль белән кулланыла. Җөмләдә сүзләр бәйләнүен күрсәтә. Килеш кушымчалары формаяасагыч кушымчалар төркеменә керә, димәк, сүз нигезенә керми. Хәзерге татар традицион грамматикасы буенча, татар телендә 6 килеш бар: баш килеш (номинатив), иялек килеше (посессив), юнәлеш килеше (датив), төшем килеше (аккузатив), чыгыш килеше (аблатив) һәм урын-вакыт килеше (локатив).Бу килешнең берничә якын мәгънәләре бар:

• нисбәт: кондуктор урыны;
• эш башкаручысы: Албертның казуы;
• бөтеннең өлеше: укучыларның алдынгылары;
• кемдер яки нәрсәдер белән бәйләнгән зат яки әйбер: Вәлинең дусты, татар теленең хәрефләре;
• әйбер сыйфатының иң биек дәрәҗәсе: гәүһәрләрнең гәүһәре, тауларның иң биеге;
• сыйфатның, билгенең иясе: Әлфиянең яхшылыгы.