Кеше  борынгы заманнардан ук баласын ана теленә өйрәткән,тел хәзинәсенең матурлыгын, аһәңлелеген аның күңеленә сеңдерергә тырышкан.Балаларны үз ана телендә сөйләшергә, аралашырга өйрәтү, туган телебезне ярату, аңа карата ихтирам тәрбияләү бүгенге көндә дә иң мөһим мәсьәләләрнең берсе булып тора.Балаларны авазларны дөрес әйтеп, җөмләләрне дөрес төзеп,үзләренең фикерләрен тиешле эзлеклелектә, ашыкмыйча сөйли белүләренә ирешү өчен, сөйләм үстерү юнәлешендә даими эш алып барылырга тиеш. Ә бу максатларны тормышка ашырырга нәфис сүз,әдәби әсәрләр һәм халык авыз иҗаты әсәрләренең әһәмияте гаять зур.