«Өнер  күші»  ертегісі   Сұлтанның  сөздері  (Марат  Арсен)

(С: -...қандай  көмегім  керек?)

-          Мазамды  алмай  кетші, маған  ешкім  де  көмектесе  алмайды.

(С: - ... не  болғанын айтсаңызшы?)

-          Түсімде  айдай  сұлу  аруды  көрдім.  Бұл  қызды  енді  қайтып  көре  алмайтыным  сондай  өкінішті.  Көзі  қандай  десеңші! Сұлулығын  сөзбен  айтып  жеткізе  алмаймын.

(С. Суретін  салады)

-  Міне,  ғажап!  Бейнесін  қалай  айнытпай  салғансың?  Өзің  нағыз  суретші  екенсің!

(С. - ... не  дейтініңді  көрерміз  әлі).

-  Ол  мүмкін  бе?

(С: - ... ғажайып  жағдайлар  болады). 

Екеуі  кетеді.

(С: - Солай ма? Демек үміт  бар екен ғой).

Сұлтан  ойланып  отырады. 

(С: -Сұлуыңды  таптым).

-          Шын  ба?  Бұл  ғажап  қой!

(С: - ... көрші елдің  патшайымы екен).

-          Ендеше  мен  тез  оған  аттанайын.

(Патшайым  мысығымен отырады. Келеді  де  айқайлап айтады)

-           Мәңгіге  тыныштығымнан  айырған,  о,  патшайым!  Бір  рет  маған  құлағыңды  салшы.  Сонда  менен  бақытты  жан болмас. Өтінем,  жүзіңді  бір  рет  көрсетіп,  сөзімді  тыңдашы! 

(П:  - ...Ол мені  ешқашан  көрмейді).

-          Мені  неге  көргің  келмейді?  Себебін  айтшы,  патшайым?

 (П: - ...сөздерін  бұдан  әрі  естігім  келмейді).

-          Не  үшін?  Менің  не  кінәм  бар? 

Күн  күркіреп,  жаңбыр  жауады. 

-          Мүмкін  емес.  Мені  неге  қинайсың,  патшайым?  Амал  қанша,  кеткенімді  қаласаң,  кетейін.  Бірақ  жүрегім  осында  қалады.

Күн күркіреп,  жаңбыр  жауады. Мысық  мияулайды. Иттердің  үрген  даусы  естіледі. 

(С:  - Қайда  жүр  өзі?  Ауа-райы  да  бұзылып  кетті).

-          Ештеңені  ойлама,  одан  да  бізге  ыстық  сүт  бер)

(П: - Рас па?  Солай  екен  ғой)

-         Қиын  жағдайға  тап  болғаныңды  естігенде  бірден  келдім. Кеше  сарайыма кетіп  бара  жатқанда  мысыққа  көмек  керегін  көрдім.  Көмектеспей  кете алмадым.  Сөйтіп  оны  құтқардым. 

(П: - Өзіңе  қатты ризамын, ержүрек  сұлтан!)

-         Шынымен  өмірде  ғажайыптың  болатыны рас  екен.  Рақмет  саған,  досым!