И́мя прилага́тельное

Часть речи, обозначающая признак предмета, имеющая грамматические категории степеней сравнения, рода, числа и падежа. Отвечает на вопросы какой? какая? какие? чей? чья? чьи? В предложении чаще всего является определением или именной частью сказуемого

––––––––––––––––––––––––––––––

ир.Миногон

Предметы миниуæг, æууæл цы ныхасы хай æвдисы, уый. Грамматикон категоритæй йын ис бæрцбарæн, æрд (ирон æмæ дыгурон диалектты нæй), нымæц æмæ хауæн. Дзуапп дæтты фæрстытæн: цавæр? цы хуызæн? кæцы? цахæм? Хъуыдыйады мидæг миногон арæхдæр вæййы бæрæггæнæн æмæ зæгъинаджы номон хай.

––––––––––––––––––––––––––––––

диг.Минеуæгон

Предмети минеуæг, æууæл ци нихаси хай æвдесуй, е. Грамматикон категоритæй ин ес бæрцбарæн, æрдæ (ирон æма дигорон диалектти нæййес), нимæдзæ æма хауæн. Дзуапп дæттуй фæрститæн: циуавæр? ци хуæзæн? кæци? цæхуæн? Гъудиади медæгæ минеуæгон арæхдæр фæууй бæрæггæнæн æма зæгъуйнаги номон хай.