«Өткенді ұмыту - өшкендіктің белгісі. Өткенді ұлықтау - өскендіктің белгісі. Өткен өмір дегеніміз - тарих қазынасына қосылған үлес. Ал осы үлес салмағын саралағандағы мақсат - дәріптеу, масаттану емес, келер ұрпаққа үлгі болар, қажетіне жарар деген ізгі ниет» - дейді белгілі жазушы Ә.Кекілбаев.

Біз қазақ халқы ежелден өткенін ұмытпай, тарихын қастерлеген, бабаларын дәріптеген елміз. Ақберен бабаларымыздың рухын ұрпақ алдында жаңғыртып, әспеттеу, сауапты іс әрі перзенттік парызым болмақ. Одан қалды қазіргі заманның «Атымтай жомарты» атанып жүрген, ізгі де қайрымды істерімен жұртшылықтың ыстық ықласына бөленіп, елдің ақ батасын алып, патша көңілдің төрінен орын тепкен абзал азаматтар жайлы да толғанысымды қостым.

Сонымен қатар тәуелсіздіктің арқасында тарихымызды зерделеп, оның ақтаңдақ беттеріне тереңірек үңілуге мүмкіншілік кеңінен тауып аты атаусыз, құны сұраусыз, өлімі жылаусыз қалған асылдарымыз ақталып, олардың есімдерін мақтанышпен айта алатын жағдайға жеттік. Бұл да бізге Алланың берген бір сыйы дер едім. «Алтын кездік қап түбінде жатпайды» деген осы шығар.