Әдеп– белгілібірхалықтың қалыптасқан этикалық тәртібі.

Педагогикалық әдеп – оқытушының аса бағалы педагогтық  қасиеті, бұл қасиет оған педагогикалық әсер етуқұралдарын қолданған кездеөз эмоцияларынбілдірушамасынкөрсетеді. Мұғалім сахнадағы актёр сияқтыәрқашанкөзалдыңдажүреді.

Қарым – қатынас тұрғысынан педагогтық әдеп мұғалімнің жан – жақтылығын,  идеялық сенімінің, жүріс – тұрыс мәдениетінің, арнаулыбілімінің, мамандығына байланыстыізденісжемістерінің қоры, яғни ақыл – ойының көрінісі. Педагог ғалымдардыңеңбектерінесүйенеотырып, мұғаліммәдениеті мен шеберлігі, интеллектуалдығынтөмендегідейбөліктерменанықтауғаболады: 

1. Мұғалімніңсыртқыкелбетмәдениеті; 
2. Мұғалімніңөзін-өзібасқарушеберлігі; 
3. Мұғалімнің мимика жәнепантомимоишараларын (жест) мәнерлінегіздері; 
4. Мұғалімнің мәдениеті, әдебі, сөйлеу шеберлігі, шешендікқасиеті, демалу, дауысдикциясы, интонациясы. Балалардыоқыту мен тәрбиелеу ісіндежалпыәдеп атаулыныпедагогикаға кірікттіріппайдаланудың өзі педагогтық әдеп болыптабылады. Әдепті мұғалім ересекадамдарменқалай сыпайыжәне ілтипаттысөйлессе оқушылармен де солай, тек ересектерденгөрі сақ және ықыласпен сөйлеседі. Педагогтың әдебі ілтипаттылық, сенімбілдірушілікәділдік, төзім мен сабырсақтау қасиеттерімен өлшенеді. Сондықтан да ұстазұрпақтәрбиелеудегіқоғамсенгенадам.