Ана! Әни! Инәкәй! Нинди бөек исем! Дөньяда әниләрдән дә газиз, изге зат юктыр. Күпме наз, күпме җылылык бар бу сүздә.

                                 Сабый дөньяга килгән сәгатеннән үк әнисенең йомшак кулларын сизеп, ягымлы карашын тоеп яши. Ана өчен бала җир йөзендә бер нәрсә белән дә тиңли алмаслык йөрәк парәсе. Еллар үтеп, чәчләргә чал керсә дә, газиз әниләребез өчен без һәрвакыт бала булып калабыз.