"Авыл офыклары" газетасы, 23апрель 2014 №30(8340)

Авылдашыбз Фирдания Гыйльфан иҗаты мине торган саен үзенә күбрәк җәлеп итә. Чөнки ул үзенең иҗатында күпкырлы һәм катлаулы тормышыбызның бөтен якларын яктыртырга тырыша. Фирдания апа ничәмә-ничә еллар дөм сукыр булды, ләкин җиһанны бары тик күңел күзе белән күзәтеп тә үзенең укучысын тормыштан ямь табарга тәрбияләде. Тормыш аңа көтмәгәндә иңнәренә ачы язмыш йөге ташлый, ләкин ул бу ачы язмышка бирешмичә, башын горур тоткан хәлдә яшәде.

Фирдания Гыйльфанның исемен телгә алуга, иҗаты турында сөйләшә башлауга, күз алдыма иксез-чиксез диңгез килеп баса. Фирдания апаның батырлыгы, рухи көченең ныклыгы олы хөрмәткә лаек.